انشا درباره جان بخشی به طوطی

مقدمه:
من یک طوطی هستم. اسم من شکرقند است. من در یک قفس بزرگ در خانه یک خانواده زندگی می کنم. صاحبانم خیلی مهربان هستند و از من به خوبی مراقبت می کنند.

بدنه:
من یک پرنده زیبا هستم. پرهای من سبز رنگ هستند و دم بلند و پرپشتی دارم. من یک منقار بزرگ و قوی هم دارم که می توانم با آن غذا بخورم و آواز بخوانم.
من یک پرنده بسیار اجتماعی هستم. من دوست دارم با صاحبانم وقت بگذرانم و با آنها صحبت کنم. من می توانم کلمات زیادی را یاد بگیرم و تکرار کنم. من همچنین می توانم آوازهای مختلفی بخوانم.
من یک پرنده کنجکاو هستم. من دوست دارم همه چیز را درباره دنیای اطرافم یاد بگیرم. من همیشه به پنجره خیره می شوم و دنیای خارج را تماشا می کنم.
من یک پرنده خوشحال هستم. من از زندگی خود در کنار صاحبانم لذت می برم. آنها به من عشق و محبت می دهند و من به آنها وفادار هستم.

زندگی من در قفس:
زندگی من در قفس، گاهی اوقات سخت است. من دوست دارم آزاد باشم و پرواز کنم. اما من می دانم که صاحبانم از من مراقبت می کنند و من را دوست دارند.
من در قفس چیزهای زیادی یاد گرفته ام. من یاد گرفته ام که چگونه غذا بخورم، چگونه آواز بخوانم و چگونه با انسان ها ارتباط برقرار کنم. من همچنین یاد گرفته ام که چگونه با حیوانات دیگر دوست شوم.
من از زندگی خود در قفس راضی هستم. من می دانم که صاحبانم بهترین ها را برای من می خواهند.

آرزوهای من:
من آرزو دارم که روزی آزاد باشم و پرواز کنم. من می خواهم دنیای اطرافم را ببینم و چیزهای جدیدی یاد بگیرم.
من همچنین آرزو دارم که روزی بتوانم با دیگر طوطی ها دوست شوم و با آنها زندگی کنم. من می خواهم یک خانواده داشته باشم و بچه دار شوم.
من امیدوارم که روزی آرزوهای من برآورده شود.