انشا درباره ی مدرسه دوست داشتنی من
در این مطلب از سایت موضوع، انشا درباره ی مدرسه دوست داشتنی من برای شما آماده نموده ایم. امیدواریم که مورد توجه شما قرار گیرد.
انشا درباره ی مدرسه دوست داشتنی من
مقدمه:
مدرسه من، نه یک ساختمان صرف، بلکه دنیایی رنگارنگ و پر از شور و هیجان است. جایی که هر روز صبح با اشتیاق و لبخندی بر لب، قدم در آن میگذارم و با آغوش گرم دوستان و معلمانم روبرو میشوم.
بدنه:
حیاط مدرسه، گویی باغی سرسبز و پر از گل است که در آن، صدای قهقهه و بازی کودکان، نغمهای دلنشین و روحنواز میآفریند. کلاسهای درس، دریچهای به سوی دنیای دانش و معرفت هستند و معلمان دلسوز و مهربان، با صبر و حوصله، ما را در این مسیر پرفراز و نشیب راهنمایی میکنند.
در مدرسه، نه تنها علم و دانش میآموزیم، بلکه دوستی و صمیمیت را نیز تجربه میکنیم. در کنار هم درس میخوانیم، بازی میکنیم، میخندیم و گاه غمگین میشویم. در این میان، معلمان مانند پدر و مادر دوم ما هستند که با دلسوزی و مهربانی، در غم و شادی ما شریک میشوند و در حل مشکلاتمان یاریمان میکنند.
مدرسه من، فقط محلی برای یادگیری نیست، بلکه کانون پرورش خلاقیت و استعدادهای ماست. در اینجا، فرصتی برای کشف و پرورش علایق خود پیدا میکنیم و در زمینههای مختلف ورزشی، هنری و علمی، به پیشرفت و تعالی میرسیم.
هر روز که در مدرسه میگذرانم، تجربهای جدید و آموزنده است. خاطرات شیرین و لحظات شاد و غمگینی که در کنار دوستان و معلمانم تجربه میکنم، تا همیشه در ذهن و قلبم باقی خواهد ماند.
نتیجه گیری:
مدرسه دوست داشتنی من، مأمن امنی است که در آن، بالهای پروازمان را میگشاییم و برای آیندهای روشن و پربار، آماده میشویم.
انشا دوم درباره ی مدرسه دوست داشتنی من
مقدمه:
مدرسه من، دنیای کوچک من است. جایی که در آن نه تنها درس میخوانم، بلکه با دوستانم بازی میکنم، چیزهای جدید یاد میگیرم و خاطرات شیرین و به یاد ماندنی میسازم.
بدنه:
مدرسه من، ساختمانی با دیوارهای آجری و پنجرههای بزرگ است. حیاطی سرسبز و پر از درخت دارد که در بهار و تابستان، پر از گلهای رنگارنگ میشود. در زنگ تفریح، صدای خنده و بازی بچهها حیاط را پر میکند و شور و نشاط خاصی به مدرسه میبخشد.
معلمان مدرسه من، مانند پدر و مادر دوم من هستند. با صبر و حوصله به ما درس میدهند و در حل مشکلاتمان به ما کمک میکنند. از آنها نه تنها درسهای علمی و آموزشی، بلکه درسهای زندگی و اخلاقی نیز میآموزیم.
دوستانم در مدرسه، همبازیها و یار همیشگی من هستند. در کنار آنها درس میخوانیم، بازی میکنیم و به یکدیگر کمک میکنیم. خاطرات مشترک زیادی با هم داریم و در غم و شادی هم شریک هستیم.
در مدرسه من، هر روز اتفاقات جدیدی رخ میدهد. گاه در کلاس درس، با چالشهای علمی و آموزشی روبرو میشویم و گاه در زنگ تفریح، با دوستانمان بازیهای هیجانانگیز و سرگرمکننده انجام میدهیم. در هر روز، چیزهای جدیدی یاد میگیریم و تجربیات جدیدی کسب میکنیم.
نتیجه گیری:
مدرسه من، فقط یک مکان برای درس خواندن نیست. بلکه دنیای پر از شور و شوق، خنده، بازی و یادگیری است. در این دنیای کوچک، با دوستانم صمیمیت و همدلی را تجربه میکنم و از معلمانم درسهای زندگی میآموزم. خاطرات مدرسه من، همیشه در ذهنم باقی خواهد ماند و یادآور دوران شیرین کودکی و نوجوانی من خواهد بود.
امیدواریم که این انشا مورد پسند شما قرار گرفته باشد.
