کلاس چهارم ابتدایی

معنی شعر ادب از که آموختی ؟ درس چهاردهم فارسی کلاس چهارم ابتدایی

معنی شعر ادب از که آموختی ؟ درس چهاردهم فارسی کلاس چهارم ابتدایی

دوکس،رنج بیهوده بُردند و سعیِ بی فایده
کردند: یکی آن که اندوخت ونخورد و دیگر
آن که آموخت و نکرد
دو نفر هستند که همیشه زحمت بی جا می کشند و تلاش بی فایده می کنند. یکی کسی که مال و ثروت جمع کرده و استفاده نمی کند و دیگری کسی که چیزی را یاد می گیرد و به آن عمل نمی کند.
علم، چندان که بیش تر خوانی
چون عمل در تو نیست، نادانی
هرچه قدر علم و دانش یاد بگیری تا زمانی که به آن عمل نکنی جاهل هستی مثل این هست که چیزی یاد نگرفته ای.
یکی را گفتند: عالِمِ بی عمل، به چه
مانَد؟ گفت: به زنبورِ بی عسل
از کسی پرسیدند: دانشمندی که به آموخته های خود عمل نمی کند به چه چیزی شبیه هست؟ پاسخ داد: مانند زنبوری است که عسل نمیدهد.
لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟
گفت: از بی ادبان، هرچه از ایشان در
نظرم ناپسند آمد، از آن پرهیزکردم.
به لقمان گفتند: ادب را از چه کسی یادگرفته ای؟ جواب داد:  از بی ادب ها، هرکاری از آن ها که به نظرم زشت بود از آن دوری کردم وانجام ندادم.
مشک آن است که خود ببوید؛ نه آن که عطّار
بگوید. دانا چون طبله ی عطّار است، خاموش
و هنرنمای ونادان چون طَبلِ غازی، بُلند آواز
ومیان تهی.
ُشک خوب، مُشکی است که خودش بوی خوب بدهد نه این که عطّار از آن تعریف کند. انسان دانا مانند صندوقچه ی عطّار است که سرو صدایی ندارد و عطرش همه جا پراکنده می شود و انسان نادان مثل طبل جنگی تو خالی و پر سر و صداست.
به این مقاله امتیاز دهید

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا