معنی شعر نیایش درس هفدهم فارسی کلاس چهارم ابتدایی

زمان خواندن یک دقیقه

معنی شعر نیایش درس هفدهم فارسی کلاس چهارم ابتدایی

الهی فضل خود را یار ما کن ز رحمت یک نظر در کار ما کن	خدایا لطف وکرم خدا همیشه همراه ما کن و مهربانی خود را شامل حال ما کن.
خدایا در زبان من ، صواب آر دعای بنده ی خود ، مستجاب آر	ای خدا! سخن درست را بر زبان من جاری کن و دعای این بنده ی خود را برآورده ساز.
مرا در حضرتِ خود ، کامران دار زکژ گفتن ، زبانم در امان دار	مرا در نزد خودت خوشبخت و سربلندکن و زبانم را از گفتن سخن نادرست وبد و بیهوده نگه دار.
مرا توفیق ده ، تا حمد خوانم صفاتِ ذاتِ تو بر لفظ رانم	به من موفقیت عطا کن تا تو را ستایش کرده و صفت های نیکوی تو را بر زبانم جاری کنم.
خداوندا ، تویی حامیّ و حاضر به حالِ بندگانِ خویش ناظر	خدایا! تو همه جا حاضر و پشتیبان ما هستی و برحال بندگان خود نظارت می کنی.
ثنای ذاتِ پاکت می سرایم زبان در شرح ذکرت می گشایم	وجود پاک تو را ستایش کرده و زبانم را به یاد وذکر باز می کنم.
الها جزتو ، ما کس را نخواهیم از آن رو در پناهت ، می پناهیم	خدایا! کسی جز تو را نمی خواهیم به همین خاطر فقط به تو پناه می آوریم.